Nieuwsberichten met als sleutelwoord: één

Het jongetje dat wilde zijn

Lang geleden, maar zo kort dat het vandaag nog leeft, speelde een klein jongetje in het bos  aan de overzijde van alles. Althans, dat vonden de mensen omdat het leven zich volgens hen niet in het bos, maar daarbuiten afspeelde. Het jongetje zelf vond juist dat alles in het bos was, en hij ervoer dat daarin alles ook één was. Goed en kwaad bestonden niet, het leven was hem en hij was het leven. Waarin niets anders dan de wind die je meevoerde, de zon die je kuste, of een blad dat langzaam ruiste in de wind. Leven was zijn.

Hoewel tijd in het leven van het jongetje nog geen fluisterbeweging veroorzaakte, deed dit dat wel aan de overzijde van het bos. En dus werd het jongetje op een kwade dag door de wereld geroepen. Hij moest groeien en worden, in plaats van te zijn. Hij moest verhuizen naar het ‘echte leven’. Tenminste, dat zeiden zijn ouders, de meester van de school en alle anderen die het konden weten.

Lees verder

Grenzen

Lang, heel lang geleden, waren er dagen dat er op de wereld alleen dieren waren. Ze voelden elkaar misschien aan, hadden lief of aten elkaar op. Maar praten deden ze niet, en denken zoals wij dat doen waarschijnlijk ook niet. Een olifant was een olifant, een beer een beer, maar niemand noemde het zo. De naam olifant bestond niet eens. Maar de olifant bestond wel en de beer ook.

Lees verder