Het is zoals het is

In dit artikel wil ik graag mijn zwager aan u voorstellen. Mijn zwager is een echte man-man. U kent het type wel. Rationeel en onverstoorbaar. Als reactie op onderwerpen altijd een verklarend betoog of – als het te dicht bij komt – een grapje. Het zou mij niet verbazen als hij eigenlijk ontzettend gevoelig is. Maar dat hij dat angstvallig voor iedereen verborgen houdt. Met als gevolg dat hij heel hard zijn best  moet doen om niet geraakt te worden. Naar mijn idee heeft hij dit opgelost door alle problemen, zorgen en emoties die op hem afkomen af te doen met de woorden: “het is zoals het is”.

Wij zussen voeren graag diepzinnige gesprekken. In de hitte van zo’n gesprek kan een ontwijkend antwoord als dat van mijn zwager behoorlijk irriteren. Het is dus opmerkelijk dat de woorden “het is zoals het is” ons uiteindelijk een dienst hebben bewezen. Het begon als een grapje, maar wij gingen de zin steeds vaker tegen elkaar zeggen op momenten dat we onze alledaagse zorgen bespraken. Dit gaf lucht en het hielp om de situatie te accepteren zoals hij was.

Het vermogen om te accepteren is ontzettend belangrijk als je verder wilt komen in het leven. Om stappen te kunnen zetten in je ontwikkeling is het nodig om je eerst neer te leggen bij de beperkingen hierin. En iedereen heeft beperkingen, daar hoef je geen handicap voor te hebben. Als je de beperkingen als grenzen ziet, zit daar ook altijd ruimte in. Ruimte om te ontwikkelen of ruimte voor een eigen keuze. Je hebt altijd zelf een keus en er is altijd een manier om invloed uit te oefenen op de situatie. Al zit je nog zo klem en kunnen de consequenties van je keuze ingrijpend zijn.

Ten aanzien van mijn zwager heb ik altijd gedacht dat ik aan hem van alles moest leren. Over persoonlijke ontwikkeling en contact met je gevoel en zo. Hier was ik zo druk mee dat ik er aan voorbij ging dat ik wat van hem te leren had.

Een bijdrage van Annemarie van Harn, Foto: Flickr