Nieuwsberichten met als sleutelwoord: stoppen

Over dapper

Toen ik eind november mijn baan opzegde zonder een nieuwe te hebben, en zonder een helder en gekaderd plan voor ogen te zien, vonden veel mensen me ‘dapper‘. Ikzelf vond het noodzakelijk. Ik was geen seconde bezig met de gevolgen die er aan vast geplakt zaten (drie weken later werd ik behoorlijk ziek, en had daarmee meteen het antwoord). Natuurlijk zat ik niet te springen om deze wending, maar het kon niet anders, en dus volgde ik de stroom.

Lees verder

Nu Nee zeggen, levert Later Ja op

‘Maar je gaat dus niks meer voor ze doen?’ vroeg een vriendin me laatst. ‘Nee’ zei ik dapper. Helemaal overtuigd was ik daarvan nog niet. Maar soms helpt het om dat stuk maar gewoon te negeren. Om door te gaan met dat waarvan je zeker weet dat het goed is, maar waar de rest van je lijf nog niet van onder de indruk is. Door angst voor het onbekende en wonderlijke maatschappelijke condities die je ooit aangeleerd hebt.

‘Echt niets meer?’ vroeg ze nog een keer. Het is natuurlijk niet voor niets een vriendin. Die laten zich namelijk niet zo makkelijk afschepen met een simpel ‘Nee’. ‘Nee’, zei ik nogmaals. ‘Maar als ik alleen nog maar brood met pindakaas kan eten, dan denk ik er heus nog wel 3x over na..’ ‘Oh…. zie je wel’, was haar laatste lachende reactie.

Lees verder

Naar je lijf luisteren

Een tijdje geleden was er een bericht in de krant dat me raakte. Ik kende de mensen niet. Het was in een ver land. En het liet me niet ‘koud’.

Het ging over twee mensen die te ver waren gegaan. Ze waren zo ver gegaan omdat ze iets wilde bereiken. Dat wilde ze zo graag dat het één van de twee zijn leven kostte. En daarbij hadden ze niet zo’n beetje pijn moeten verduren, maar zoveel dat ik me er onmógelijk een voorstelling bij kan maken.

De mannen waren ‘vergeten’ naar hun lijf te luisteren

Ik zal vertellen wat er in dat nieuwsbericht stond. Het was de finale van het WK sauna zitten in Finland. Twee mannen hadden alle voorrondes gewonnen en samen zaten ze in een sauna van 110 graden celsius!? Dat is ruim boven de temperatuur waarbij water kookt. Wie het langst zou blijven zitten… zou wereldkampioen zijn. Beide mannen kregen echter tot bloedens toe brandblaren en moesten er door de organisatie uitgehaald worden. De Rus overleefde het niet, en de Fin lag zwaarverbrand in coma. (De beste man is gisteren uit zijn coma gekomen na bijna 60 dagen).

Al na het boren van het eerste gat voelde ik dat ik even moest stoppen

Pas een paar dagen na dit bericht begreep ik waarom me dit zo raakte. De mannen waren ‘vergeten’ naar hun lijf te luisteren. Dat lijf had natuurlijk allang geschreeuwd: “ga nu die sauna uit!!!!” maar de mannen bleven zitten. Ze wilde winnen.

Ik wilde onlangs ook winnen. En niet eens van een ander. Ik ging boven mijn hoofd vijf gaten boren in een 7 mm dikke stalen balk. Al na het boren van het eerste gat voelde ik dat ik even moest stoppen, dat het te veel kracht van me vroeg. Maar ik dacht: ik doe die andere vier ook nog even snel, dan ben ik klaar. En klaar was ik daarna. Met veel meer dan met die gaatjes. Mijn schouder en nek zaten zo vast dat ik twee dagen van de pijn niet kon slapen.

Hoe vaak gebeurd dat niet, dat we niet naar ons lijf luisteren. Wanneer het zegt vandaag geen alcohol te willen, op tijd in bed te willen liggen, niet meer vroeg op te willen, geen stenen meer te sjouwen, de afwas vandaag niet te doen.

Wat ga jij vandaag wel of juist niet doen?

Een artikel van Jasper JobseFoto: timo Flickr, DRIJVENDE SAUNA IN LAPLAND

Nee zeggen

Wat is het toch soms moeilijk om nee te zeggen. Ik worstel er zelf nog wel eens mee en mijn cliënten dikwijls. Hoe komt dat? Waarom is dat drieletter woord soms zo beladen? Waarom kan het voelen alsof het heiligschennis is om nee tegen iets te zeggen? En waarom belanden we op feestjes waar we niet heen wilden?

Lees verder